Patriotyzm Emigracyjny
Eingefroren.jpg Saskia Edens Eingefroren

Wydarzeniem towarzyszącym wystawie ma być panel dyskusyjny. Zagadnienie patriotyzmu wiąże się ściśle z pojęciem lokalności, przywiązania do miejsca, do konkretnej kultury i języka, dlatego w dyskusji chcemy postawić pytanie o patriotyzm z trochę innego punktu widzenia – z zewnątrz, z pozycji emigranta. Tematem przewodnim panelu będzie więc Patriotyzm emigracyjny.

Patriotyzm wzbudza zazwyczaj wiele emocji. Emigracja, zwłaszcza polityczna, podtrzymująca związki z ojczyzną, zwykle dużo gwałtowniej reaguje na wszelkie przemiany w kraju swojej młodości. Często też patrzy na te przemiany z większym dystansem, poprzez pryzmat szerszego doświadczenia, wyjścia poza granice jednego narodu.

Współczesność to również czasy wielkich migracji. Niekoniecznie już tylko za kawałkiem chleba; czasem świadomie wybieramy nowe ojczyzny, szukamy nowych możliwości wyrażenia siebie, szerszego dostępu do kultury globalnej. Ale czasem migrujemy również po to, by spełnić pewną misję, na zewnątrz reprezentować swój kraj własną pracą. Zabieramy głos w ważnych sprawach, protestujemy, bądź popieramy. Patriotyzm staje się wtedy kwestią etyki, moralności.

Do udziału w panelu zaproszone zostały osoby, które z różnych powodów bądź wyemigrowały bądź urodziły się już na emigracji, a jednak wciąż czuja przywiązanie do swojego kraju i identyfikują się z nim. Zaprosiłyśmy również osoby, które wiele lat spędziły na placówkach dyplomatycznych, w nieco odmienny sposób reprezentując swój kraj poza jego granicami.

Czym patriotyzm jest dla Ruth Fruchtman, Żydówki, urodzonej w Anglii, przez wiele lat mieszkającej we Francji, potem w Niemczech, a obecnie również w Polsce? Czym dla Rostysława Kramara, ukraińskiego wykładowcy na UW, dziennikarza, działacza społecznego, którego dzieci uczęszczają do polskich szkoł? Czym dla Angeliki Eder, od 1993 niemal nieprzerwanie przebywającej na zagranicznych placówkach, obecnie dyrektorki Goethe Instytutu w Krakowie? Dlaczego Irina Kisielowa, Rosjanka z Kaliningradu wraca do polskich korzeni? Co o patriotyzmie powie Sarmen Beglarian, polityczny uciekinier z Armenii, kurator sztuki?

Dlaczego opuszczając kraj swojego pochodzenia wciąż czujemy potrzebę podtrzymywania kontaktu z nim? Co wywołuje w nas tę potrzebę? Geny? Sposób wychowania? Tradycja i kultura? Dlaczego często nie udaje nam się odciąć tej pępowiny? I dlaczego, mimo przywiązania do swojego kraju, pozostajemy w swoich drugich i trzecich ojczyznach?

Zostanę w Anglii dopóki wiem, że mam tam coś do roboty, dopóki wiem, że jestem tam potrzebna, powiedziała kiedyś Marysia Lewandowska, Polka.
Renata Rusnak


podczas panelu zaprezentowana została praca Piotra Wysockiego "Ojczyzna"

ojczy

Piotr Wysocki


Panel dyskusyjny Patriotyzm Emigracyjny
26.11.2006, godz. 12.00 PGR ART

Zaproszeni do udziału: Sarmen Beglarian (Armenia/Polska), dr Angelika Eder (Niemcy/Polska), Ruth Fruchtman (Niemcy/Polska), dr Irina Kisielowa (Rosja/Polska), dr Rostysław Kramar (Ukraina/Polska)
Gościnnie Walter Maria Stojan (Austria/Polska)


Wypowiedzi na panelu:

wystąpienie Ruth Fruchtman
wystąpienie Sarmena Beglariana
wystąpienie Rostysława Kramara


ba

dalej

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 License.